Een dwarslaesie is een beschadiging van het ruggenmerg, die bijvoorbeeld kan ontstaan bij een gebroken rug of nek, of een tumor. De zenuwbanen in het ruggenmerg worden dan onderbroken, waardoor prikkels die aanzetten tot beweging niet meer doorgegeven kunnen worden. Het resultaat is een gedeeltelijke of totale verlamming. Afhankelijk van de mate en plaats van de dwarslaesie wordt gesproken van een complete en incomplete dwarslaesie, en van een hoge en lage dwarslaesie. Hoe hoger de dwarslaesie zit, hoe meer uitvalsverschijnselen er zijn. Revalidatie helpt om zoveel mogelijk zelfstandig te kunnen functioneren, en te leren omgaan met beperkingen die zijn ontstaan door de dwarslaesie.
Spina bifida of ‘open rug’ is een aangeboren aandoening die het gevolg is van een ontwikkelingsstoornis van ruggenmerg en wervelkolom. De wervels zijn niet goed ontwikkeld en gespleten in plaats van gesloten. Een open rug heeft ernstige gevolgen, zoals verlamming van spieren. Ook gevoelloosheid en een verstoorde werking van blaas, darmen en geslachtsorganen zijn gevolgen die bij spina bifida horen.
Heb je een hoge dwarslaesie (vanaf de bovenste borstwervel en hoger), dan ben je verlamd vanaf je schouders. Het kan zijn dat je hierdoor kunstmatige beademing nodig hebt. Je kunt je benen en armen (vrijwel) niet gebruiken.
We spreken van een lage dwarslaesie als het ruggenmerg beschadigd is vanaf de tweede borstwervel en lager. Je kunt dan je armen en handen meestal wel gebruiken. Als je armen en benen zijn aangedaan, spreken we van tetraplegie. Functioneren je armen normaal en zijn je benen en een deel van je romp aangedaan, dan spreken we van paraplegie.
Daar zit Sterre, op haar runningframe. Klaar voor de start! Haar blonde haar komt onder haar helm vandaan. De opdracht is helder: ren achter hem aan, hij weet de route. En dat doet ze, zo hard ze kan. Sterre is verstandelijk beperkt door het Diets-Jongmanssyndroom, een zeer zeldzame genafwijking. Hierdoor heeft zij een achterstand in bewegen en praten. Maar rennen, dat kan ze als de beste.
Als Jeroen Ephraim 19 jaar oud is wijkt hij uit voor een auto en valt op de grond. De auto kiest helaas dezelfde richting als Jeroen en rijdt over hem heen. Met als gevolg een hoge complete dwarsleasie. Bijna 40 jaar later deelt hij op de site van Revalidatie Nederland hoe het is gegaan tijdens zijn revalidatie en hoe het nu met hem gaat. ‘Voor de eerste keer weer in je neus peuteren, wat een overwinning’.
