Bijna fataal

Cor was twintig toen hij na een heel zwaar jaar bij De Hoogstraat terechtkwam. Door het brommerongeluk had hij op twee plaatsen zijn been gebroken. Zijn been ging in het gips, maar omdat de wond niet goed schoongemaakt was kreeg Cor een bacteriële infectie die hem bijna fataal werd. Hij lag 6 weken in coma en een amputatie was onontkoombaar.

Daarna ging Cor naar Leersum om te revalideren. En daar was Marjolijn ook, een spontane en zorgzame vrouw. Na een val had ze een beschadigde rug. ‘Ik weet het nog precies’, zegt Cor. ‘Ze kwam binnen in een rolstoel en droeg een overhemd met krantenprint. Toen zei ik: ,,Zit het sport-katern aan de binnenkant?” Het ijs was gebroken. Ze bleek in Baarn te wonen, bij mij in de buurt. Dus vanaf dat moment pikte ik haar op en gingen we samen naar Leersum.’

Prothese in de kast gemieterd

Cor revalideerde vier maanden. Hij blikt terug op een intensieve periode, waarbij hij doordeweeks intern verbleef en in het weekend thuis was. De Hoogstraat had als uitdaging om een geschikte prothese voor Cor te vinden. In het ziekenhuis, waar hij vanwege complicaties wel negen maanden met zijn stomp lag, had hij de prothese nog in de kast ‘gemieterd’. ‘Ik zei tegen verpleegkundigen: trek ‘m zelf maar aan!’ Nadat zijn stomp was rechtgezet en Cor wat rustiger was geworden, kon De Hoogstraat hem verder helpen met een houten prothese die via een koker aan zijn been bevestigd was.

Contact met lotgenoten hielp

Alles was wennen. Het lopen, maar ook de esthetiek. ‘Ik ben heel lang en heb een hele korte stomp, waar dan ineens zo’n bezemsteel uitkomt. Het heeft nog wel een maand geduurd voor ik aan die koker wilde. Het hielp dat er bij De Hoogstraat lotgenoten waren; die was ik in het ziekenhuis nog niet tegengekomen. Met vijf mensen trainden we en konden we elkaar motiveren.’

Perfecte baas

Na zijn revalidatieperiode bloeide de liefde met Marjolijn verder op. Ze stichtten een gezin waarbij Marjolijn thuis alles deed en Cor weer vol ging werken bij een bedrijf dat fittingen maakte voor verwarmingsinstallaties. ‘Ik zorgde voor de poen.’ Vijftig jaar werkte hij voor dezelfde baas. Het was veelal zittend werk. ‘Mijn werkgever is perfect geweest voor me. Ik kreeg een aangepaste stoel en een verstelbare werktafel. En als ik weg moest voor aanpassingen aan mijn prothese, dan werd daar nooit moeilijk over gedaan.’ Met protheses heeft hij nog wel wat lopen stoeien in de loop der jaren, bij verschillende aanbieders. Door zijn lengte en korte stomp luisterde het allemaal nauw. In 2019, een paar jaar na het overlijden van zijn vrouw, kwam een dieptepunt.

Lees het volledige artikel over Cor en zijn revalidatietraject op Revalidatie Nederland.

Meer informatie

Wil je hulp bij revalidatie en zorg bij amputatie en prothese? Deze revalidatie-instellingen kunnen je helpen. Of vergelijk revalidatie-instellingen in jouw regio.

• Lees meer over de meest voorkomende oorzaken bij amputatie.

• Lees meer over revalidatie en herstel na amputatie.

• Lees het artikel over Robbert na zijn onderbeenamputatie.